Η σύγχυση του μυαλού μου

Η νύχτα αυτή δεν θα διαφέρει και πολύ απ'τις υπόλοιπες
όσες περάσανε, και όσες περιμένω χωρίς να ξέρω το λόγο
ίσως μάταια
στη γωνιά μου, ξανά στο μισοσκόταδο
η μία πλευρά στο φως, η άλλη στο σκοτάδι

Απόψε νιώθω τιποτένιος μάγειρας
ανακατεύω αιχμηρές αναμνήσεις και αγκαθωτές σκέψεις
χωρίς καμία συνταγή
απλά παραδωμένος στην απειρία μου

Και αναρωτιέμαι ξανά, αι οι σβούρες που στροβιλίζουν στο μυαλό μου
Άραγε υπήρξαν κάποτε; ή οφθαλμαπάτη είναι;
Γιατί μόνο άπιαστες σκιές μπορώ να αγαπήσω...