Saturday 4 June 2011

Η γλύκα του πόνου



Απόψε δε με νοίαζουν και πολύ τα λόγια
γιατί εκδίδομαι από νωρίς το απόγευμα
χωρίς να προσδοκώ μήτε λεφτά, μήτε κανένα πάθος φοβερό
παρά αιώνια λήθη
απ'το χάος της ζωής να κρυφτώ
έστω για ένα βράδυ, μονάχα
και απ'τον πόνο της καρδιάς, στον πόνο του σώματος να περάσω
μήπως ξεγελάσω τον εαυτό μου
ελπίζοντας, τάχα, πως υπάρχουν πιο όμορφα πράγματα απ'τα θαλασσινά σου μάτια.

Και το βράδυ αυτό θα πυρποληθώ
Τη σάρκα μου θα κάψω
στην ηδονή της μίας στιγμής να στροβιλιστώ
μήπως σε εξοβελίσω απ το μυαλό μου
γιατί την καρδιά, προπολλού την άλλωσες

Με όλους τους αλήτες θα ξημερωθώ
χωρίς να φοβάμαι τίποτα απολύτως
σκοπός ο πόνος ήταν
και τον σκοπό τον πέτυχα
Μα κοίτα να δεις
που εσένα σκέφτομαι πάλι το πρωί, όπως κάθε πρωί
και το ξένο σώμα ανίκανο να σε απεγκλωβίσει από μέσα μου

Τον θάνατο που ανέχομαι μαρτυρικά τις τελευταίες μέρες
θεώρησα πως γιατρειά της θλίψης , ο πόνος είναι
και τον ίδιο το θάνατο κάλεσα σε δείπνο
χάρη ζητώντας
να με λυτρώσει.

Μα τα λόγια βάρυναν,και το σώμα να αιμορραγεί ξεκίνησε πάλι

Καρτερικά θα προσδοκώ
το επόμενο βράδυ
στον πόνο να χαθώ ξανά
την λήθη επιζητώντας μαρτυρικά
γιατί το να εκδίδομαι έγινε συνήθεια
και ο θάνατος θερμά καλοδεχούμενος
το επόμενο πρωί.

---
Η ιδέα? Η ιστορία μίας πόρνης.

2 comments:

Amanda M. Jansson said...

i super like this one!!! <3

Michael Angelo said...

thank you love <3